พี่ควินน์เลือกนิทานเรื่อง หนูเจ็ดตัว ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่ทราบค่ะ อิอิ
พี่ควินน์ไม่ค่อยได้ซ้อมหรอกนะคะ เนื่องจากไม่เคยได้ขึ้นเวทีแข่งขันอะไรมาก่อน จึงไม่รู้ว่าการซ้อมมันสำคัญแค่ไหน เท่าที่พอจะนับได้พี่ควินน์ซ้อมให้ฟังแค่ 4 ครั้งเท่านั้นเองค่ะ
พี่ควินน์มีนัดวันที่ 23 สิงหา เวลาเที่ยงตรง เพื่อลงทะเบียนค่ะ
ลงทะเบียนเสร็จต้องรอบ่ายโมงก็เลยออกไปหาอะไรรองท้องก่อน แล้วก็กลับเข้าไปข้างในห้องสมุด วันนี้โชคดีที่มีพี่ ๆ มาจัดนิทรรศการเกี่ยวกับไดโนเสาร์ด้วย สองพี่น้องเลยเข้าไปร่วมกิจกรรมกันก่อน
ยังไม่ถึงเวลาแข่งขันก็จับจองพื้นที่อ่านหนังสือเล่น ๆ กันไปก่อนค่ะ
พี่ควินน์ได้คิวที่ 8 น้องลิสาเข้าไปให้กำลังใจก่อนขึ้นเวทีค่ะ
พี่ควินน์ดูจะไม่ตื่นเต้นอะไรเลยค่ะ ทำตัวตามสบายมาก ๆ แต่คุณแม่ตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกค่ะ
แล้วพี่ควินน์ก็ขึ้นไปเล่านิทานด้วยความมั่นใจ แต่ไมโครโฟนไม่ดัง พิธีกรก็เลยให้ไมโครโฟนแบบถือ น้องควินน์เลยอดแสดงท่าทางประกอบเลยค่ะ
เสร็จแล้วก็ออกมาระบายสีอย่างสบายอารมณ์
แล้วก็ปีนขึ้นไปอ่านหนังสือบนรังผึ้ง
เมื่อเพื่อน ๆ เล่าจนครบหมดทุกคนก็ถ่ายรูปร่วมกันค่ะ เด็ก ๆ เก่ง ๆ และน่ารักกันทุกคนค่ะ
แล้วก็กลับบ้าน
พี่ควินน์แอบถามว่าควินน์เข้ารอบสุดท้ายหรือเปล่า
ดิฉันเลยแอบถามว่าถ้าควินน์ไม่เข้ารอบสุดท้ายจะเป็นอะไรไหม
พี่ควินน์ตอบว่า "เสียใจนิดหน่อย แต่เพราะว่าควินน์ไม่ได้ซ้อม ควินน์เลยไม่ได้เข้ารอบ วันหลังควินน์จะซ้อมเยอะ ๆ นะ" พี่ควินน์พูดอย่างมีความหวัง
สำหรับตัวดิฉันเอง ถึงแม่ว่าไม่ได้เข้ารอบก็ไม่เสียใจเลยค่ะ ลูกทำได้แค่นี้ก็ภูมิใจแล้วค่ะ เหมือนที่ได้บอกข้างต้นว่า พี่ควินน์ไม่ได้ซ้อมเลย แต่พี่ควินน์เล่าได้ก็เพราะดิฉันได้อ่านให้ฟังเป็นร้อย ๆ รอบ ทุก ๆ คำที่น้องพูดออกไปไม่ได้แต่งเติมอะไรเลยค่ะ ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจจริง ๆ ค่ะ
No comments:
Post a Comment